โอต์ กูตูร์ ( Haute Couture ) คือ ?

บิดา โอต์ กูตูร์ ( Haute Couture )

หากถามว่าโครเป็นบิดาของ Haute Couture เขาบอกว่าก็ ชาร์ลส์ เฟรเดอริกด์ เวิร์ธ ( Charles Frederick Worth ) เองแหละจาก การมีเงินติด กระเป๋าแค่ 500 บาท และใช้แฟนของตน นางคือ Marie Vernet ทั้งใส่ชุด เดินอวดใครๆ ประมาณว่าเป็นแบบนางแบบเลย ท่านกูตูริเยร์ ( Couturier ) ได้รับความอุปถัมจากจักรพรรดินี เออเชนี แห่งปารีส จึงทำให้แฟชั่นของเขา โด่งดังมาก ร้าน House of Worth ของเขาผลิกกลับมาอีกครั้ง ตอนปี 2010 มี Giovanni Bedin เป็นคนออกแบบ ปัจจุบัน

เกร็ดบนเว็บอีกอัน ที่เขาให้เครดิต ท่านเวิร์ธ ก็คือ ห่วง ( Hoop ) หรือ กรงกางกระโปรง ( Cage Crinoline ) ให้มันกว้างๆ ตอนออกไปลีลาศโบราณ เขาก็บอกว่าเป็น ฝีมือของท่านอีก แม้มันมีมาก่อน เพราะกล่าวว่า ท่าน เป็นวิศวกรเรื่องแฟชั่น แบบทำชุด 10 in 1 อะไรประมาณนั้นแหละ คือชุดแก่ ถอดโน่นนี่ ประกอบใหม่ก็มี

เออ พิมม์แค่นี้ก่อน วันหลังมาเสริมใหม่ เพราะเรื่อง ท่าน Worth สนุกมากๆ ( เดี๋ยวนอกเรื่อง… )

โอต์ กูตูร์ ( Haute Couture )  มัน คือ อะไร

ชุดเดรส เกรด โอต์ กูตูร์ นี่ เขาใช้เวลากันแบบ ยาวนาน มีไอเดียอะไรก็ยัดใส่ ลงไปในผลงาน กันแบบสุดๆ ใส่ได้ใส่ไม่ได้ในยุคนั้น อีไม่สน คนออกแบบ ถูกกำหนด concept ของงานมาว่า ให้ออกแบบ Art Nuvo หรืออะไร ก็ต้อง ลื้อค้น แบบแฟชั่นเก่าๆ มาดูผ่านสายตา ส่วนงานอย่าง RTW ( ready-to-wear ) มันคงไม่ต้องพูด ก็คล้ายๆ ประมาณว่าชุดสำเร็จรูปบ้านเรา

การทำ โอต กูตูร์ เวลาและค่าแรงในการทำ เฉลี่ยๆปาเข้าไป ต่อชุดก็มากกว่า 200-250 ชั่วโมงการทำงาน แถมต้องวัดตัว แล้ววัดตัว อีกหลายๆหน ต่อชุดตัวอย่างเช่น ชุดไปงานโอต์กูตูร์ แบบใหม่ๆอย่าง 2010 ของ Chanel ที่มีกลุ่มร้านที่ทำ kit แต่ละชิ้นให้กับ Chanel ซึ่งหลายร้านย่อยนั้น chanel ก็ซื้อมาอยู่ในเครือกันเลย ซึ่งอธิบายง่ายๆ คือ งานชุดที่ทำโดยมือคน ไม่ว่าเย็บ ตัดด้วยเทคนิคพิเศษๆ จากช่างที่ผ่านการรับรองคุณภาพ ใช้วัตถุดิบซึ่ง ยอดเยี่ยมสุดๆ เขาบอกเป็นงาน แบบนี้

note: 8/8/2010 นำคลิป Haute Couture อันหนึ่งที่เห็นๆ แม้ปี 2009 แต่ชัดๆมาให้ดู เพื่อจะให้เข้าใจว่า ทำมือ เขาก็หาเครื่องมือช่วย สังเกตุ เข็มปักไหม ปักเลื่อม มันเป็นคล้ายๆ เข็มปักซ่าหรี แต่ฝรั่งเข้าพัฒนา ทำให้ปักเร็ว แต่ผ้าบางชนิดก็เป็นรู+รอย ไม่สวยเหมือน เข็มปักสาวๆไทย

อีกอย่างที่คุณอ่านแล้ว อาจอึ้งว่า ไอ้คำๆนี้นะมันมีกฏระเบียบ ในฝรั่งเศสเป็นข้อบังคบน๊ะน้อง ไม่ใช่ร้านปากซอยแถวบ้าน อยากจะตั้งร้าน มีชื่อหรูหราอย่างงี้ ก็ตั้งได้ มันมีกฏการได้มาคล้ายๆ มาตรฐาน ISO ประมาณนั้นแหละ เขาเรียกว่า สมาคมช่างตัดเสื้อชาวปารีส หรือ ชองเบรอะ แซงดิกาล เดอ ลา กูตูร์ ปาริเซียน ( Chambre Syndicale De La Couture Parisienne ) หากต่อปี ทำไม่ได้ ร้านก็ถูกปลดป้ายชัวๆ ( ฟังเขาเล่ามา )

เรื่องบัดจ๊ก บัดเจ๊ค ก็ใช้ค็อนเซ๊ปงานโอต แบบว่า “เสี่ยสั่งลุย” ได้ยินมาว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่ ประกอบกันเป็นชุด ต้องทำกันจากมือใหม่ๆ ไม่ใช่ไปเดินแถว ตลาดทั่วไป แล้วเอามาแปะ คงต้องยอมรับว่า นี่แหละ spec เกรดงานเสื้อผ้าแฟชั่น ที่จะเป็น ระดับ โอต์ กูตูร์ ของ พวกฝรั่งเขา ซึ่งในปัจจุบัน ในปารีสมีเหลือนับร้านได้ไม่มาก ที่ดังๆมีระดับ มีน้อยเต็มทนเพราะทุนมันสูง รายได้จึงไม่ได้มา จากสินค้ากลุ่มนี้ แต่เป็นสินค้าอื่น